Eindelijk is het grauw en de kou van koning winter uit de lucht en genieten we van het blauw en de vrouw in de lente. Want plotseling is kleur weer van belang. We gaan weer plagen en behagen, want er hangt iets in de lucht; hormonen! Het voorjaar is van de voortplanting, als je geluk hebt. En om de kansen te vergroten, heeft de natuur daar van alles op gevonden.
Dieren zijn precies als mensen?
Ik mag graag parallellen trekken tussen het dier en het mensenbeest. Vaak gaan ze mank, maar ook heel vaak zie je verassende overeenkomsten. Of juist schokkende tegenstellingen. Bekend is natuurlijk dat wij mannen nogal saai zijn als het om verleiden gaat. Verder dan een beetje gel in je haar en een duur maatkostuum kom je meestal niet om in de smaak te vallen. Onze vrouwtjes hebben veel effectievere middelen. Geuren en kleuren zetten zij in. Vooral rood schijnt het erg goed te doen. Op nagel en lip wordt deze eyeopener gesmeerd. Appellerend aan iets dat wij mannen graag zouden willen bezitten. Maar heeft de mandril de kleuren precies op de goede plek en nergens anders, worden wij nog even om de tuin geleid voordat we ons doel hebben bereikt.
Op mij heeft het een averechts effect al die misleidende kleuren. Vooral felle kleuren betekenen voor mij oppassen geblazen. Zo vind ik de nasmaak van een lippenstiften-kus nogal een afknapper. En rode nagels laten rode sporen achter. De femme fatale is volgens mij weinig succesvol met haar strategie. Begeerd wordt ze zeker, maar zelden ten huwelijk gevraagd.
Kleuren maken de man
Felle kleuren in de natuur hebben vaak een dubbele betekenis; vruchtbaar of giftig. En als je een beetje pech hebt allebei. Er sneuvelen heel wat heren na de daad. Aangetrokken door iets onweerstaanbaars als balts en feromonen, werd het hun laatste kunstje. Maar meestal zijn zij het zelf die behagen. Uitgedost met de mooiste veren, vechten zij om de voorrang bij de meestal nogal saaie dames. Logisch, want die moeten daarna ongezien op de eieren en de pullen passen. Misschien is dat wel de reden waarom onze dames nadat ze zo opvallend mogelijk in het huwelijk traden, daarna nogal onopvallend achter de schermen verdwijnen. Even uit het zicht, belangrijker zaken te doen.
Er zijn dieren die veel geëmancipeerder zijn dan wij. De fuut is zelfs nogal unisex. Zowel in kleed als in zorgtaken. En voor de kinderen zorgen dat doen de meeste dieren heel gelijkwaardig. Voordeel is wel dat als hun taak erop zit, ze beiden het gezin verlaten om de rest van het jaar een beetje te lanterfanten. Ja, zo kan ik het ook! En dan heb je nog de travo’s onder de dieren; ‘sneaky fuckers’ genoemd. Zij dossen zich uit als het vrouwelijk geslacht (dus saai werkt soms ook) en proberen ongemerkt en zonder ervoor te hoeven knokken, de dames heer en meester te maken. ‘Onze’ grutto schijnt daar ook heel goed in te zijn. Net zo misleidend overigens als zijn uitverkiezing tot nationale vogel.
Baltskleed Broedkleed
Wie leidt hier de dans. Maak je blauw voor een vrouw.
Als je geen zin hebt om te knokken, moet je je vermommen. Bezint eer ge spint.
Tijd voor een kleurtje
Het voorjaar trekt ons als natuurfotograaf natuurlijk waanzinnig. De blauwe kikkertjes, de gele, witte en paarse blommetjes, het prachtkleed van onze vogels, het frisse groen van boom en struik en de eindeloze blauwe luchten, maken dat de fotohormonen door het fotografen lijf gieren. Ik vind het een onrustige tijd. Er gebeurt zoveel tegelijk en je wilt niets missen. En laat het nou ook meteen de drukste tijd van het jaar zijn qua carrière. Zin in van alles, maar tijd te kort. Ik zou blij zijn als het weer zomer is. Kunnen we lekker met onze witte lijven de zon in om te proberen ook een lekker kleurtje te krijgen. En niet alleen voor de vitamientjes, want een kleurtje op je huid dat behaagt. Trek een fel rode bermuda of een mooi rood jurkje aan en voor je het weet kom je weer niet aan fotograferen toe.
Gelijkenissen met bekende personen of dieren berust op puur toeval.